ورس1:
خبردار، از جلو نظام/چه چیزایی رد نشدن از جلو چشام
در به در ، در به دره نور امیدی/روزی در کار نی میزنه شب تو رو صدا
دیده هام همه چیو دیگه تار میبینن/دیگه خواب نمی رن
\"فهمیده\" می فهمید چی قراره بشه شاید زیر تانک نمیرفت/آه...شاید زیر تانک نمی رفت
زندگی گرونه، مفت جونه آدم/بیهودگی رو به رو ست و پشتمونه ماتم
جغد بی خیالی روی پشت بوم باور/میگه بی خیالش ببرن مرده شور عالم و/
زندگیمون رو زمین و چشممون به آسمون/من میگم ایمان راسخ جفت و جور و جهل
و خالق داره سر مخلوقش/بازم منت میزاره/از آسمون به جا بارون نکبت میباره/اوضاع رقت میاره
قبل انگیزه ترسیده وجدان غریزه/پس دیگه مجازه هر چی که فکر کنی
راستی اگه بدخیم اشعار مریضه من/تقصیر من نیست بزا فقط به حساب این روح زخمی من
هی...این روح زخمی من


کروس:
من و افکارم دوباره وقتم میگذره
خورشید تو آسمون لبخند می زنه
قشنگی هام همه دورن ازم
من موندم چطور هنوز قلبم میزنه


ورس2:
میگن همه چی خرابه خوب غلط نی/این حرف ولی بگو چرا شدن رنگی/همه سیاهی ها برام
شاید چون، نا امیدیان را معادی مقدر نیست/چرا میترسی شاید نشه حرفی زد
ولی واسه فکر کردن که توبیخی نیست/درخت تنهایی تو صحرا بهت یاد یاد میده
امیدوار باش حتی اگه امیدی نیست/بگو تا آخر زندگیمون \"سیاه سفیده\"
یا با غم پایان این شب \"سیاه \"،\"سفیده\"/نه سفید نه سیاه، واقعیت اینه
زندگی یه رنگ داره اونم \"خاکستریه\"/میگیری چی میگم، خوب و بد با همن
صلح و جنگ،روز و شب با همن
پس وقتی کینه گرفته حس رو نشونه/نفرتت و بکش و بده عشق رو نشونش
بهم بده عشق رو نشونش


کروس:
من و افکارم دوباره وقتم میگذره
خورشید تو آسمون لبخند می زنه
قشنگی هام همه دورن ازم
من موندم چطور هنوز قلبم میزنه



ورس3:
چطور قلبم میزنه وقتی همه آدما/هفت رنگن/هر چند من/سعی کردم
و از دست حقیقت در رفتم/یه چند وقتی ولی برگشتم/دیدم همه راه غلط مثل هم رفتیم
هوا خنک نیست ولی همه \"دربندیم\"/منم فرقی نی همه آدمای دور و برم/مثل تو و منن
یه پیشنهاد واسه پیشرفت برو عقب/چند قدم از عقیده ات/شاید غلط بود آخه میدونی
ما همیشه دوریم جند قدم از حقیقت/بگذریم بریم سر امید بازم/آره امیدوارم/
وقتی فرهنگ میگنده/زیبایی به بنده/من به انقلاب آرزو هام امید دارم/
و قوی تر از قبل تا سینه داره نفس/آزادی می خونم توی دانشگاه قفس
توی دانشگاه قفس...توی دانشگاه قفس