اینترو:
\"دلت خوشه به چی؟\"
من که دلم خوشه به اون نیشخندایی که همیشه لای حرفام هست و... توش هزار تا معنی داره!
هه! « شایع »


ورس 1:
\"دلت خوشه به چی؟\" به دوست دارم عشقت؟ // خاطرشو میخوای یا برای س.کــــ..سه؟
بند 200 گرم گوشت لای پاشی // خودتو میخواد؟ یا خودتو با یه ماشین؟
\"دلت خوشه به چی؟\" به کارت ملیت؟ // یا حساب توی بانکـــــ برلین؟
مالیدی که طلاهای مامیت پا قرض آقات رفت // جای خیابونا هنوز رو کفه پاهات هه
میچرخه عقربه ساعت دیواریت // تو شبا رو راحت میخوبی ولی بابایی نه
فکر شیکمای گشنتونه یه لحظه ام خوش نبود و توِ اُزگل بار اومدی
مفت میخوابی مفتم میخوری تازه ترشم میکنی بعد
آرُق مردونگی میزنی واسشون بزرگ شدی مثلا\" // زرتو عملی کن همه کُری بلدن
\"دلت خوشه به چی؟\" به مد روزت؟ // یا ادکلن روست؟ هه بزارش موزه
خودزنی کن بگرخن همه // کاره تو با ماشین بابا یه دور زدنه
یه بِلوند بقلت همین دلت خوشه // دغدت اینه زیدت ولت کنه
وضعیت بدیه ما هم عادت کردیم به نصیحت بقیه // اگه رکـــــ حرف میزنم واسه شخصیت رپیمه

کروس:
نه میشه موند ، نه میشه رفت // دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست
به خدا ، به معرفت پاهام // به تیکه شنیدن لا حرفـــــ منی بابام
به دو خط شعر غمگین // به اونی که تو آیینست و شکل من من نیست
دیگه نه میشه موند نه میشه رفت // دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست


ورس 2:
یکی زاییدت ، یکی دیگه نون ریخت تو حلقت // جایی که من بزرگـــــ شدم نیست تو نقشه
امثال من با یه پنجی خر کِـیف میشن // طرفای شما از شمعو از کیکـــــ میگن
یادم دادن با هرکی جلومه بجنگم // همیشه بیرونم تا باد بخوره به کَـلم
بهم گفتن اگه نداری قرض بگیر // ما یه سری برنامه ایم که همیشه کَـنسلیم
با یه مغز پیر نمیشه ادیسون بود // زندگی این نیست درس بخونی بری کنکور بدی
خوان داداشتم آماده تروره توئه // وقتی یه هشت نداری بزاریش گروئه نُهت
اون موقعست که لیلیا میمرن // خیلیا میپیچن لباسای مارکـــــ داره ترمینالی میشن
میخوای بری نه؟ // واست یکی دو نخ سیگار بگیرم؟
همه میدوئن که مهندسو دکتر بشن // تو جاش سس بهروز بگیر سرخ کن ببر
مگه بده؟ اینم یه کادوی کوچیک برا زنت تو منو نمیشناسی زیاد...
تیکه هام تو هزار تا کتابم جا نمیشن // بزرگم اما نه از ابعاد شیکم
من هنوز سردمه از سرمای دیشب // یه کِرمم که کم کم پروانه میشم


کروس:
نه میشه موند ، نه میشه رفت // دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست
به خدا ، به معرفت پاهام // به تیکه شنیدن لا حرفـــــ منی بابام
به دو خط شعر غمگین // به اونی که تو آیینست و شکل من نیست
نه! دیگه نه میشه موند ، نه میشه رفت // دلم خوشه به چیزایی که همیشه هست...


آوترو:
این سرگذشت کودکیست که به سرانگشت
پا هرگز دستش به شاخۀ هیچ آرزویی نرسیده است...