ورس 1:
هستم ، مثل شیکر تو قندم // بینظیر عین جیگر تو دربند
بازنده رو پیرهنشو کندم // فرق ندیدم بین شیکمشو کلش
اون مردی که بی زشنو بچش // جنگید بالاست بین میهنش و پرچم
همیشه اونی که سرشو خم کرد // باخت ، شد شام شیکمه یه کرکس
دیگه همه صورتا رو کیسه بوکس میبینم // نه بازنده ها زیر پل میبیرن
یه چیزایی شبیه شیر خشکــــــ میریزن // رو میز پیر تا جوون دیگه مرفینین
وقتی چشای من تو شهر چرخ میزد // انگشتات سوزن نخ میکرد
خیابونا بو جنگل میدنو // سربازا جنگو از تو سنگر دیدن
انفرادی صدای گروهبان // همخواب شدن با زن کنار اتوبان
تهش میمیرم و دوتا الهه رو دوشام // خیلی وقته خستم از صدای تو گوشام
بد ، خوب ، فرقش چیه؟ // گنده لات محل بوی پنککـــــ میده
فرهاد با مجنون شیرین با لیلی // گی یا لزش مهم نیست بحثش...


ورس 2:
انقدر راه رفتم کفاشا میشناسنم // هرجا میرم سربازا ایستگاه زدن
میترسن از سربالا ایستادنم // اون دستش کلاشه من خودکار
معدت تهش یکم الکل داشت // تکرار نشه چشم قربان
حیف مثل تو درجه ندارم روشونم // مشتی یه کلی علاقم تو خونس
همون زنی که منو محکم بست // فرشته ای که تر و خشکم کرد
اولین زن شوهر داری که عاشقش شدم // مادرم هرچی دارم از اونه
بهم نگفت بالای چشم ابروئه // که یاد بگیرم گفتن حق ممنوعه
همه چیو دیدم تو نور گرم // زمستونا دستمو گرم کردم روی شمع فقط
توی شهر قدم ، زدم از صبح تا شب // و از امثال تو هم جونورترم
از هر درختی بالا رفتم // که الان اینم د بگو ناز شصتم
نه دنبال ج×ده و کافه گشتم // نه گل خشکــــــ کردم لای دفترم
خودت بفهم چی کشیدم // که الان وزیرت رفته زیر فیلم


ورس 3:
فنچا کتکــــــ میخورن و گولاخا خوشحال // پطروسا زیاد میشن و سوراخا گشاد
طرفــــــ پاشو خیس کرد و بعد جورابا رو پا // ما دیدیم و گفتیم حاجی نماز خونه
صیغه ای یکم واسه ثواب بوده // دم پیری معرکه براش خوبه
دورم همه سیاهی لشکرن // و سه کام وید خشکــــــ و سیگارو بعد عرق
کل عمر یا زیاد یا کم رفت // حاجی زرنگــــــ نی اونی که میماله از عقب
آش رشته و چهار تا پیاله کشکـــــــ بغل // واسه پشت پا واسه پیاده رفتنم
واسه دلی که حرفاش موند پیش خودش // دکتر مملکتم جیره خوره
ما که قراره \" پروانه \" شیم // بذار دنیا میخواد پیله کنه