ورس 1:
هی دوباره مشکلاتُ خستگیُ منو رپ // دوباره زندگی با لاشخورا تو سطح شهر
رفقای با معرفتی که با منن // هوادارایی که میکنن همیشه باورم
میام من پا به پات مثه سیگارم کام به کام // جون میدم واسه هدفی که دارم مثه عاشقا
هنوزم دنبالمه پلیس چونکه رپکن ام // میتونم کلِ مردمو با عقدشون درک کنم
اماده باشم بالامو شاهم هی // کلمه ساختم فازشو دارم که
انقلابی بکنیم تو موسیقی زیر زمینی // اتحاد ، کاش بودشُ با دشمنا میجنگیدیم
وقتی که سرحالی دوس داری بهترین باشی // میخوای با کمترین امکانات بکنی بهترین بازی
با اینکه زندگی سخته و تو زیرِ فشارِ شی // دوس داری بیای بالا ها مثه ما ستاره شی


ورس 2:
داداشی لفظ نیا ، عدای تنگارو در نیار // فک نکن شاخی ماله اینجا نیستی پس نیا
همیشه سخت بوده موندن توی اینجا // جربزۀ حرف زدن توی رپ و هیپ هاپ
اگه تو فک میکنی خیلی باهوشی // اشتباه نکن توی نوری ولی خاموشی
آه ، دیگه همه تو رو فراموشت کردن // دیگه نمیتونی بیای تو اغوش وطن
چک میکنیم میکروفون یک دو سه // همه چی خوبه رفیق همونطور که « تی دی » گفت
میگیرن عکس ، از صحنۀ قتلت // اسلحه رو میزارن رو مغزت
شلیک میکنن مغزت پخش شه رو نقشه ، شه // روحت میزنه تو خیابونا پرسه
وقتش رسیده که بگم بت // که غیر واقعی زیادِ پس ببندش